Ece Temelkuran'ın Muz seslerini okurken "bir kadına ancak bir kadının dokunabileceği anlar vardır" cümlesine takılıp kalmıştım, kitap elimde bir hayli uzunca bir zaman boyunca öylece dalıp kalmıştım...Neden sonra kendimi toparlayıp sayfalar arasında fink atarken "ve ben güzel bir şey bulduğunda kaybedeceğine inanan her doğulu gibi onu kaybetmekten korkmuştum" mealinde bir cümleyle çarpılmıştım ve bunca zaman kendimi batıya yakın hisseden ben işte o gün bir doğulu olduğumu anlamıştım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder